Z

 

ZACH Kazimierz (21 IX 1903, Filadelfia – po 1980), działacz lewicowy, członek PPS–Lewica; założyciel ►Spółdzielni Pracy w Imię Człowieczeństwa w Zawodziu.
APK, Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, Organizacyjno-Prawny, sygn. 3447; pamiątki w MHK, sygn. 47001, 4702; W. Sala: Do powstańców śląskich młodych zaciągają. Katowice 1984.

ZAGRODNICY (Freigartner, Robotgartner), kategoria chłopów, poddanych plebana, pracujących na rzecz folwarku, różniących się zamożnością; w Bogucicach w poł. XVIII w. było 36, w 1783 – 17 zagrodników; w 1799 wyodrębniło się 15 wielkich zagrodników (zazwyczaj mieli 1–2 krowy, 4 woły i niektórzy konie; wysiewali: 7 korców oziminy, 6 korców zbóż 1 korzec na ugorze); byli zobowiązani do 2 dni sprzężajnej pańszczyzny z 2 wołami lub przez 2 osoby.
P. Piwowarczyk: Rolnictwo i rolnicy w Bogucicach ze szczególnym uwzględnieniem rodziny Nytzów. Chorzów 2017.

ZAJĄC Jan (1720, Kuźnia Bogucka – 2 II 1802, Mysłowice), kapłan; święcenia kapłańskie przyjął w 1749; był wikarym w Mysłowicach (1750–1751), prebendarzem i przejściowo komendarzem mysłowickim (1752–1784), proboszczem (plebanem) w Bogucicach (1784–1796), gdzie w nowym kościele dobudował dzwonnicę. Po utracie wzroku i zakończeniu posługi kapłańskiej wrócił do Mysłowic. Pochowany w krypcie w mysłowickim kościele. Brat ►ks. Mateusza Zająca.
https://www.encyklo.pl/index.p.

ZAKŁADOWE PRZEDSZKOLE HUTY FERRUM, uruchomione w 1946 roku przy ul. ►Wyspiańskiego; liczba dzieci: 90 (1946), 120 (1972), obecnie Przedszkole Miejskie nr 19 przy ul. ►Marcinkowskiego; wchodziło w skład Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 6; cztery grupy wiekowe: Misie, Krasnoludki, Tygryski, Smerfy (nie mniej niż 71 dzieci).
AUM, zesp. 1, sygn. 2526; https://www.przedszkole19.katowice.pl/o-nas/grupy

ZAKŁADOWY DOM KULTURY KWK „KATOWICE” IM. JULIUSZA SŁOWACKIEGO, instytucja kulturalno-oświatowa pod patronatem ►kopalni „Katowice”. Powstał decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki z 16 VI 1956 na bazie zakładowego ►Klubu Górnika i jego sekcji; siedziba mieściła się przy ►ul. L. Markiefki, placówką kierował Stefan Fularski. Zainaugurował działalność wystawieniem dramatu J. Słowackiego Mazepa. W 1956 w jego strukturach znalazły się zespoły: baletowy i mieszany; od 1957 funkcjonowały zespoły: Pieśni i Tańca, Akordeonistów, Mandolinistów; z instytucją związała się ►orkiestra dęta kopalni Katowice; objęcie opieką dzieci umożliwiło powstanie zespołu gier i zabaw Teatru Dziecięcego, biblioteki i czytelni dla dzieci; od 1958 zespół wokalny, Grupa Plastyków ►Gwarek 58. W l. 80 XX w. ostatnimi wymienianymi w źródłach zespołami były: kapela ludowa (kier. Wodnicki), Granica (zespół wokalno-taneczny), Górnoślązacy (kier. K. Demeszyński), 2 zespoły pieśni i tańca dla dorosłych (kier. (B. Janczar, B. Sładek), ►Gwarek 58, zespół plastyczny dziecięcy ►Gwarek 88; żeński zespół instrumentalno-wokalny ►Ale Baby (kier. M. Konczewicz); zespoły brały udział w uświetnianiu Barbórki, Święta Pracy, święta 22 lipca, Dnia Kobiet. W 2002 dołączony do ►Miejskiego Domu Kultury w Zawodziu.
Kroniki Zakładowego Domu Kultury im. Juliusza Słowackiego (t. 1–6) w zbiorach Miejskiego Domu Kultury Bogucice-Zawodzie; Amatorskie zespoły artystyczne. Katowice 1989; H. Maroszek: Kopalnia Węgla Kamiennego „Katowice” 1823–1988. Katowice 1988.

ZAKŁADY HOHENLOHE SA, zał. 1905 pod nazwą Hohenlohe Werke AG w Wełnowcu przez Christiana Krafta von Hohenlohe, Deutsche Bank, koncern handlowy Ignatz Petschek z Ujścia (Usti n/Labem); od 1922 funkcjonowały pod nazwą Zakłady Hohenlohe; w 1939 przejęte przez hitlerowskie władze okupacyjne (Bergwerksverwaltung Oberschlesien G.m.b.H.). Na terenie Bogucic do Zakładów należały: ►szyb Hugo ( i 3 domy na ►Kolonii Szyb Hugona), ►Huta Jerzy (i 2 domy przy ►ul. Ludwika), ►Huta Schellera (i 2 domy na ►ul. Katowickiej oraz 1 dom na ►placu Stefana). Zakłady patronowały ►Towarzystwu Ogródków Działkowych im. inż. Towtkiewicza Pracowników Huty Schellera i kopalni „Hohenlohe”. Dzierżawcami majątku pod koniec l. 30. XX w. w Bogucicach byli: Józef Labryga, Józefa Makowska, Antoni Lewan, Maria Lewanowa, Franciszek Milic, Wawrzyniec Filec, Jan Teda, Maria Wróbel.
APK, zesp. Hohenlohe Wełnowiec, sygn. 478; U. Rzewiczok: Wełnowiec i Józefowiec. Dzieje dzielnicy Katowic. Katowice 2019; Księga adresowa Wielkich Katowic. Katowice 1935.

ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE LEWICKI – ROSIŃSKI. TARTAK PAROWY SPÓŁKA KOMANDYTOWA BOGUCICE – GÓRNOŚLĄSKIE zob. ►Gebrüder Goldstein, ►Brochmana Kurta Tartaki

ZAKOPIAŃSKA ULICA, we wsch. części Bogucic; swoje siedziby mają przy niej firmy: Starkam, (instalacje przeciwpożarowe) Zakład Konstrukcji Stalowych, Silesianair sp. z o.o. (biuro lotnicze), Śląskie Biuro Brokerskie „Barbórka”.

ZALOT Ludwik (9 VIII 1911 – 11 IX 1996), uczestnik bitwy pod Monte Cassino w randze kpt. 3 pułku strzelców podhalańskich, odznaczony Krzyżem V klasy Orderu Virtutti Militari. Pochowany na ►Cmentarzu parafialnym św. Szczepana w Bogucicach.
Inskrypcja nagrobna na cmentarzu parafialnym św. Szczepana w Bogucicach.

ZASADNICZA SZKOŁA GÓRNICZA PRZY KOPALNI KATOWICE, oddana do użytku 1 IX 1952 w budynku przy ►ul. ks. Franciszka Ścigały 9, podlegała Ministerstwu Górnictwa i Energetyki; 3-letnia, prowadziła 11 oddziałów (elektryczny, mechaniczny i 9 oddziałów górniczych); kształciła w zawodach: górnik, elektromonter górnictwa podziemnego, mechanik maszyn i urządzeń górnictwa podziemnego, monter układów elektrycznych, od 1986 – mechanik obwodów elektronicznych. W 1952 uczęszczało do niej 124 uczniów, w 1965 – 329; do 1989 wykształciła 3 tys. absolwentów. Od 1978 dysponowała internatem (250 miejsc dla uczniów). Była wyposażona w gabinety: elektrotechniczny, maszyn górniczych, fizyczno-chemiczny i pole ćwiczebne. Funkcję dyrektora pełnił Zygmunt Chruściel. Od 1976 na terenie szkoły działała orkiestra (zob. ►Orkiestra Dęta Kopalni Katowice); w 1989 uczniowie uczestniczyli w strajku. Obecnie budynek zajmuje Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy.
APK, zesp.: Ministerstwo Górnictwa i Energetyki, sygn. 3/ 201; APK, zesp. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Katowice, Kuratorium Okręgu Szkolnego, sygn. 168 F. Cisek i in.: 150 lat kopalni węgla kamiennego „Katowice. Katowice 1973; H. Maroszek: Kopalnia Węgla Kamiennego „Katowice” 1823–1988. Katowice 1988; [Ministerstwo Górnictwa i Energetyki]: Wykaz Szkół Zawodowych Resortu Górnictwa i Energetyki / Ministerstwo Górnictwa i Energetyki. Zarząd Szkolenia Zawodowego. „Trybuna Robotnicza” 1989, nr 289.

ZAWODZIE, druga mijanka (uruchomiona 6 lutego 1902 roku) na linii tramwajowej Mysłowice – Szopienice – Katowice – Wielkie Hajduki.

ZAWODZIE II zob. ►Dawida Osiedle

ZAWODZKA KOMPANIA, 9. kompania, dowodzona przez ►Maksymiliana Nędzę, podczas III powstania śląskiego weszła w skład 3. Pułku Katowickiego im. Jarosława Dąbrowskiego(12 V 1921), którym dowodził ►Robert Czupała. Jej uzbrojenie stanowiły 4 karabiny maszynowe i 2 granatniki. Przeszła szlak bojowy ulicami: 1 Maja, Warszawską do Placu Teatralnego, skąd po rozmowach z wojskami francuskimi wycofała się do granic Katowic (cernowanie na linii Muchowiec – rzeka ►Rawa) i objęła placówkę przepustkową na ►ul. Granicznej. Później przeniosła się na linię frontu od Załęskiej Hałdy do Huty Baildon (kwatera w hotelu Grünfelda w Załężu); jej działania przyczyniły się m.in. do zdobycia parowozowni (8 lokomotyw odtransportowano do Ligoty) i zniszczenia łączności telefonicznej. Transportem kolejowym z Ligoty przeniesiona do Strzelec Wlk.; objęła stanowisko bojowe w Kluczewie; brała udział w bitwie pod Zimną Wódką, gdzie polegli ►Rudolf Lanuszny i ►Franciszek Kuś. Po zakazie dalszych walk powróciła do Zawodzia.
Kronika Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Zawodziu. T. 2. Zbiory Specjalne Biblioteki Śląskiej, sygn. R.2153 III.

ZBOŻA (ozime, jare, żyto, jęczmień, owies, tatarka), środek danin feudalnych chłopstwa oraz upraw polowych (na ziemiach folwarcznych, plebańskich, chłopskich); struktura zasiewów folwarcznych – w 1695 w spichlerzu zgromadzono 100 ćwierci (wierteli) osiewki (ziaren przygotowanych do siewów wiosennych), 17 kop żyta, 16 kop jęczmienia, 47 kop owsa, 3 kopy tatarki, podobne wartości owsa, tatarki; pszenicy zebrano w 1769 roku ¾ kopy; struktura zasiewów chłopskich znana jest wyrywkowo; np. w 1708 roku wielcy zagrodnicy wysiewali żyto ozime – 80 kop, jęczmienia – 50, owsa – 100; wg danych z 1799 tzw. wielcy zagrodnicy zebrali 7 korców oziminy, 6 korców zboża jarego; natomiast zagrodnicy łącznie po 8 korców zboża ozimego i jarego, małorolni – 3 korce owsa, 1 korzec jarego (na 425 ha gruntu ornego). Wiertel owsa był środkiem czynszu; renty zbożowej; w Dworze Marii pod uprawę zbóż przeznaczono około 96 ha gruntów, zysk ze sprzedaży zboża wynosił ponad 44 tys. złp. Owies oraz otręby żytnie służyły m.in. w kopalni ►Katowice do żywienia koni zatrudnionych w podziemnych pracach transportowych; do omłotów zboża przez setki lat służyły cepy; jeszcze przed I wojną światową, m.in. w gospodarstwie Nytzów, zastosowano młockarnię, żęcie zboża, pierwotnie sierpem i kosą, w okresie po 1945 roku zastąpiono konną kosiarką.
APK zesp. Centralny Zarząd Przemysłu Węglowego sygn. 1059; P. Piwowarczyk, Rolnictwo i rolnicy w Bogucicach ze szczególnym uwzględnieniem rodziny Nyców, Chorzów 2017; L. Musioł: Bogucice gmina i parafia. Monografia historyczna. Katowice 1953 [rkps].

ZECHEN WEG zob. ►Czecha Bronisława ulica

ZEHENWEG, zob. ul. Bronisława ►Czecha.

ZEPPELINSTRAßE, zob. ul. Waleriana ►Wróblewskiego.

ZESPÓŁ BUDYNKÓW SZKOŁY I PRZEDSZKOLA PRZY ul. STANISŁAWA STASZICA, wzniesiony w l. 1899–1908 w stylu neogotyckim; wpisany do rejestru zabytków 30 XII 1994; w okresie międzywojennym siedziba ►Książnicy Polskiej, ►Szkoły Powszechnej im Pawła Stelmacha, ►Szkoły nr 16 im. Króla Jana III Sobieskiego, ►przedszkola Deutsche Schulverein; od 1983 siedziba ►Zespołu Szkół nr 1 im. gen. Jerzego Ziętka (II Liceum Profilowane, Technikum Uzupełniające nr 4, Technikum Uzupełniające nr 8 dla Dorosłych, Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 20 dla Dorosłych, Zasadnicza Szkoła Zawodowa, dawniej Gimnazjum nr 12).
Księga adresowa Wielkich Katowic. Katowice 1935; Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 1 listopada 2019 r. – wkz.katowice.pl; https://www.zs1.katowice.pl/news.php.

ZESPÓŁ CHARYTATYWNY przy ►parafii Opatrzności Bożej w Zawodziu, działa w 14 rejonach (obejmuje 28 ulic); działa w nim 30 osób, otaczając opieką chorych, biednych, niepełnosprawnych oraz rodziny wielodzietne. Współpracuje ze służbą zdrowia, PCK, pielęgniarkami środowiskowymi. Organizuje Tygodnie Miłosierdzia dla parafian.

ZESPÓŁ KATOLICKICH SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH NR 2, zob. ►Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Jacka.

ZESPÓŁ PIEŚNI I TAŃCA AKADEMII EKONOMICZNEJ W KATOWICACH; powstał z inicjatywy prof. Zbigniewa Messnera, prowadził działalność artystyczną w latach 1977–1980 pod kierownictwem artystycznym Krystyny Janickiej; uświetniał uroczystości uczelniane.
A. Sulik: Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach 1937–1987, t. 1, Katowice 1987.

ZESPÓŁ PIEŚNI I TAŃCA HUTY „FERRUM”, założony w czerwcu 1950 roku; 65 członków; pierwszy koncert dał we wrześniu 1950 w Bobołuszkach k. Głubczyc, występował w szpitalach, dla budowniczych zbiornika retencyjnego w Goczałkowicach, zajął pierwsze miejsce na Zlocie Związku Młodzieży Polskiej w województwie katowickim (1953), w połowie lat 50. XX w. przestał istnieć; dyrygent: Walter Sklepowicz, choreograf: Walenty Śliwski.
Huta „Ferrum”. Dzieje zakładu i załogi 18741976. Pod red. A. Molendy. Katowice 1977.

ZESPÓŁ SZKOLNO-PRZEDSZKOLNY DLA DZIECI NIESŁYSZĄCYCH I SŁABOSŁYSZĄCYCH W KATOWICACH, utworzony w 1978 roku, od 1981 w Brynowie – jako zespół dydaktyczno-wychowawczy dla dzieci z wadami słuchu; od 1993 przy ul. ►Grażyńskiego 17 na ►Koszutce; od 1998 pod aktualną nazwą; od 2002 wraz z V Liceum Profilowanym, od 2012 – z XX LO.
Katowice. Informator dla szkół ponadgimnazjalnych w roku szkolnym 2016/17.

ZESPÓŁ SZKOLNO-PRZEDSZKOLNY NR 6, zob. ►Zakładowe Przedszkole Huty Ferrum.

ZESPÓŁ SZKOLNO-PRZEDSZKOLNY NR 9 w ►Paderewskiego Ignacego Osiedlu (ul. ►Graniczna 46) – składa się z Miejskiego Przedszkolna nr 87 im. J. Tuwima oraz ►Szkoły Podstawowej nr 4 im. J. Ziętka.

ZESPÓŁ SZKÓŁ IM. GENERAŁA JERZEGO ZIĘTKA (patron od 1988) przy ul. Stanisława ►Staszica 1–2, założona w 1957 roku jako 3-klasowa Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy ul. Sokolskiej 26, od 1959 Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Pracujących, od 1972 z siedzibą przy ul. Tyszki na Koszutce (pod nazwą Zasadnicza Szkoła Zawodowa Dokształcająca), od 1976 przy ul. Walerego ►Wróblewskiego 44, od 1977 Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 2 z Liceum Zawodowym nr 8; od 1978 Zbiorczy Zakład Szkolny (Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 2, Liceum Zawodowe nr 8, Średnie Studium Zawodowe); od 1983 w obecnym budynku (zob. ►Zespół Budynków Szkoły i Przedszkola przy ul. Staszica); w 1984 przejęła część klas Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 4 w Katowicach-Ligocie; od 1986 z klasami zawodowymi dla młodzieży niedosłyszącej; od 1990 Technikum Zawodowe dla Pracujących w zespole Szkół Zawodowych nr 1 (specjalność: technologia i elektromechanika w ceramice), semestralne zajęcia dla niedosłyszących w Średnim Studium Zawodowym; od 1992 Technikum Fryzjerskie (od 1993 z profesjonalną pracownią fryzjerską, od 2007 z dwiema pracowniami); od 1993 Technikum Zawodowe dla Niedosłyszących; w 2007 przyłączono Gimnazjum nr 12. Organizacje: chór (1962), spółdzielnia uczniowska, ►Szkolne Koło Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego nr 324 (1989), Koło Wolontariatu „Wichrowe Wzgórza” (2003); dyrektorzy: Mieczysław Banach, Zdzisław Gradzik, Bronisław Jurczyk, Bogusław Jakubik, Grażyna Bartosik, Marek Bartoń.
https://www.zs1.katowice.pl/viewpage.php?page_id=2

ZESPÓŁ SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH NR 11 w Bogucicach, w skład którego weszły ►Szkoła Podstawowa nr 40 im. J. Kukuczki i Gimnazjum nr 10; utworzony w 1999; w pierwszym roku szkolnym uczyło się w nim ponad 1000 uczniów; zlikwidowany wskutek kolejnej reformy oświaty w 2017 roku.
https://sp40katowice.pl/a/historia-naszej-szkoly

ZESPÓŁ SZKÓŁ ZAKŁADU DOSKONALENIA ZAWODOWEGO W KATOWICACH, placówka szkolnictwa zawodowego. Tradycjami sięga założonego w 1926 Śląskiego Instytutu Rzemieślniczego w Katowicach; reaktywowany w 1945 z inicjatywy Śląskiej Izby Rzemieślniczej w Katowicach; od 1948 funkcjonował jako Zakład Doskonalenia Rzemiosła; od 1955 prowadził szkolenie kierowców (zawodowych i amatorskich); od 1959 z Zasadniczą Szkołą Zawodową dla pracujących; od 1962 pod aktualną nazwą. Od 1953 siedziba instytucji mieściła się w gmachu przy ul. Krasińskiego 2; w 1966 – po rozbudowie ►Szkoły Podstawowej nr 14 – przy ►ul. Granicznej 27 (siedziba Technikum Fryzjerskiego, Niepublicznego Medycznego Studium Zawodowego, Technikum Hotelarskiego, Policealnej Szkoły Zawodowej kształcącej techników usług kosmetycznych). Obecnie mieści się w gmachu przy ul. św. Jacka 3, gdzie prowadzi: Technikum (technik usług fryzjerskich, technik hotelarstwa, fototechnik, technik przemysłu mody), Policealną Szkołę Zawodową (technik usług kosmetycznych); Kwalifikacyjne Kursy Zawodowe (wykonywanie zabiegów fryzjerskich, projektowanie fryzur, rejestracja i obróbka obrazu). W 1991 wspólnie z Akademią Ekonomiczną (zob. ►Uniwersytet Ekonomiczny) i Wojewódzkim Biurem Pracy w Katowicach uruchomiono Instytut Promocji Małych i Średnich Przedsiębiorstw „Promotor”, którego zadaniem jest kształcenie w zakresie zakładania i działania małych i średnich podmiotów gospodarczych. Ponadto różne struktury Zespołu Szkół Zawodowych Zakładu Doskonalenia Zawodowego działały w Tychach, Bielsku, Wadowicach, Andrychowie, Częstochowie, Kętach, Żywcu, Żarkach, Cieszynie, Świętochłowicach, Wiśle, Piekarach Śląskich, Katowicach (Śląska Szkoła Zarządzania im. Jerzego Ziętka, w 2016 – Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego). Współpracuje z firmami brytyjskimi, niemieckimi. Od l. 90. XX w. funkcjonuje w strukturach szkolnictwa niepublicznego.
E. Breitkopf, E. Skorwider, A. Steuer: Zawodzie. Monografia dzielnicy i parafii Opatrzności Bożej w Katowicach. Katowice 2011; https://www.zdz.katowice.pl/historia-zakladu.

ZETKIN Klary ULICA zob. ►Morcinka Gustawa ulica

ZGROMADZENIE MISJONARZY Z MARIANNHILL, katolickie misyjne zgromadzenie zakonne (założone w 1882, oparte na regule św. Benedykta), którego jednoosobowy dom istniał w Bogucicach w okresie międzywojennym. Przebywał w nim jeden brat – Feliks Konstanty Mielewski (zm. 1942); początkowo mieszkał w wynajętym mieszkaniu, a w 1927 wydzierżawił od kurii diecezjalnej w Katowicach dom przy ►ul. Piotra 3. W 1. 1925–1939 wydawał czasopismo „Wiadomości Misyjne”.
AUM, zesp. 2, sygn. 341; P. Nadolski: Katolickie klasztory i domy zakonne. W: Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo. Red. A. Barciak, E. Chojecka, S. Fertacz. T. 1. Katowice 2012.

ZGROMADZENE SIÓSTR MARYI NIEPOKALANEJ, stowarzyszenie założone w XIX wieku przez ks. Jana Schneidera na polecenie biskupa wrocławskiego w celu opieki nad dziewczętami poszukującymi pracy (często narażonymi na przemoc i wyzysk); na Górnym Śląsku pierwsza placówka powstała w 1929 roku w Brzeziu nad Odrą; od 1931 w Katowicach, w 1934 z siedzibą prowincji śląskiej; od 2014 prowincji polskiej; siostry zajmują się prowadzeniem lekcji religii, scholi, ►Dzieci Maryi; pracą z kobietami i dziewczętami moralnie zaniedbanymi. Znaną przedstawicielką z. jest siostra Anna Bałchan (zob. ►Po MOC dla Kobiet i Dzieci im. Marii Niepokalanej); kandydatką na ołtarze jest siostra Dulcissima.
Pół wieku. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 1952–2002. Katowice 2003.

ZIMNA HAŁDA, nazwa zwału w pobliżu ►Dworu Marii, gdzie w l. 1935–1937 bezrobotni wykopali 28 lepianek i nor; 21 z nich do 1937 zostało zlikwidowanych, a mieszkańców eksmitowano do 3 bloków nowego ►Osiedla dla bezrobotnych w Zawodziu (zw. Pierwszej Potrzeby) na ►ul. Cynkowej.
APK, zesp.Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych, sygn. 387.

ZINKHÜTTEN WEG zob. ►Cynkowa ulica

ZJEDNOCZENIE; spółka spożywców, filia nr 10, przy ul. ks. Leopolda ►Markiefki; podporządkowane ►Narodowej Partii Robotniczej, wzmianki prasowe o nim pochodzą z lat 1923–1925.
„Polak” 1923, nr 125.

ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE, oddział maszynistów i hutników; zebrania członków odbywały się w lokalu ►U Michalika; ZZP zdobyło dwa mandaty w wyborach do rady zakładowej w hucie ►Kunegunda w 1927 roku; działacz: Paweł ►Sok.
„Polonia” 1927, nr 162.

ZLEPIEŃCE, skały występujące w Bogucicach, Zawodziu i ►Koszutce; wraz z łupkami, piaskowcami i pokładami węgla kamiennego tworzą podłoże miasta Katowice, wypełniając zapadlisko powstałe na przełomie ►dewonu i ►karbonu.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katowice

ZMAZIK, zob. ►Łuszcz Piotr.

ZRĄB, (Horst), część budowy skorupy ziemskiej dominująca na terenie Bogucic, ►Koszutki, Osiedla ►Paderewskiego i ►Zawodzia, ograniczona z dwóch stron równolegle ułożonymi uskokami tektonicznymi nieistniejącej już kopalni „Katowice-Kleofas” (zob. kopalnia ►Katowice) – o nazwach Arcona i Kłodnicki.

ZRĘBOWA BUDOWA, zob. ►Zrąb

ZUM SCHACHT, zob. ul. Haliny ►Krahelskiej.

ZUZANNA zob. ►Susannagrube

ZUZANNA (do 1922 Susannagrube), kolonia (osiedle górnicze) powstała w l. 60. XIX w. pomiędzy ►Zawodziem a Janowem, kilkanaście domów wokół ►kopalni „Susanna” przy ►drodze murckowskiej (w dobrach mysłowickich), zamieszkana przez co najmniej 154 mieszkańców; na przełomie l. 60.–70. XX w. w gminie szopienickiej, w l. 1872–1906 w gminie boguckiej, następnie włączona do Giszowca (cz. gminy Janów), od 1951 w granicach Szopienic, od 1960 administracyjnie znajdowała się w granicach Katowic. W 1872 na terenie kolonii powstała ►szkoła elementarna prywatna. W 1922 na terenie działała banda Hanysa Stolorza, która m.in. zamordowała mieszkańca kolonii Jauernika (Jaworka). Od powstania do 1931 kolonia należała do ►parafii św. Szczepana w Bogucicach; w l. 1931–1973 część kolonii do ►parafii Opatrzności Bożej w Zawodziu. Z powodu rozbudowy węzła drogowego Bielsko – Warszawa/Katowice – Kraków uległa całkowitej likwidacji; decyzją Rady Miasta wykreślona z planu Katowic w 1983. Znany mieszkaniec ►Augustyn Pszczoła.
APK, zesp. Landratura Katowicka, sygn. 666; B. Czaplicki: Górnośląski duszpasterz ks. Leopold Markiefka (1813–1882) i jego dzieła. Lubliniec–Kokotek 2014; A. Steuer, J. Tofilska: Osady i osiedla. [W] Katowice: środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo. Red. A. Barciak, E. Chojecka, S. Fertacz. T. 2. Katowice 2012; „Polak” 1924, nr 267.

ZUZANNA, nazwa uskoku tektonicznego, który stanowił w południowej części złoża naturalną granicę eksploatacyjną miedzy kopalnią „Katowice-Kleofas” (zob. kopalnia ►Katowice) i KWK „Wieczorek”. Przebieg uskoku jest zbliżony do południkowego; uskok ma zrzut w kierunku zachodnim, jego amplituda wynosi około 80 m i w kierunku północnym stopniowo maleje do zera.
https://zapadliska.gig.eu/sites/default/files/KWK%20Katowice%20-%20info%20POL.pdf

ZWIASTOWANIE zob. ►Grupy Odnowy w Duchu Świętym

ZWIĄZEK GÓRNOŚLĄSKI – KOŁO KATOWICE BOGUCICE, jedna ze struktur terenowych Związku Górnośląskiego, założona w 1989 roku przez aktywistów Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, pierwszym prezesem był Józef ►Kocurek, a siedzibą początkowo probostwo ►parafii św. Szczepana; członkowie koła uczestniczyli w organizowaniu nowej administracji rządowej i sejmiku województwa. W następnych latach koło organizowało lub współorganizowało m.in. Dni Bogucic w parku przy ul. Kopalnianej, wycieczki, spotkania z ciekawymi ludźmi, konkursy świadectw dla młodzieży szkół ponadpodstawowych, konkursy indeksów studentów pierwszego roku, pielgrzymki członków Klubu Inteligencji Katolickiej, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich i Związku Górnośląskiego do sanktuarium Matki Boskiej Boguckiej, a także obchody 650-lecia Bogucic.
https://www.sbc.org.pl/Content/151346/Gornoslazak%20nr%204-5_2015.pdf

ZWIĄZEK INWALIDÓW RENTOWYCH, WDÓW I SIEROT W BOGUCICACH, założony około 1923 roku; w 1924 przewodniczący Wojciech Wrona; działacze: Paweł Wrona, Paweł Gajda, Wincenty Gajda, zebrania organizowano w ►Starej Strzelnicy.
„Goniec Śląski” 1924, nr 190.

ZWIĄZEK POWSTAŃCÓW ŚLĄSKICH, grupa miejscowa w Bogucicach utworzona w 1922, w tym samym roku poświęcenie sztandaru i ►pomnika powstańców; w 1926 ufundowała tablicę pamiątkową w kościele p.w. św. Szczepana Męczennika (zob. ►Bazylika Mniejsza p.w. św. Szczepana w Bogucicach). Od 1926 w ramach grupy funkcjonował KS ►„Promień”, a od 1928 Oddział Młodzieży (zob. ►Oddział Młodzieży Powstańczej w Bogucicach); ok. 1934 powstała sekcja hodowców gołębi pocztowych. W 1932 skupiała 290 członków. Pod koniec VIII 1939 utworzyła ►Oddział Samoobrony Powstańczej, która brała udział w obronie Katowic. Prezesi: ►Augustyn Rzepka, ►Franciszek Kruczek; działacze ►Jan Absalon, ►Ludwik Broda, ►Tomasz Kotlorz, Konrad Sok, Ignacy Stachowski, Leopold Wieczorek.
Poległym braciom, jednodniówka poświęcona poległym w walkach o wolność Śląska wydana z okazji poświęcenia Pomnika Powstańca Śląskiego w Katowicach 18 września 1932 r. „Polska Zachodnia” 1935, nr 3.

ZWIĄZEK REZERWISTÓW I BYŁYCH WOJSKOWYCH W BOGUCICACH, organizacja paramilitarna, sanacyjna, zał. IV 1931, w restauracji ►Michała Kozy; w 1931 skupiał 70 członków. Działacze: ►Augustyn Rzepka (prezes), Bernard Wypiór (zastępca), Wilhelm Sitko (sekretarz), Wilhelm Karasek (skarbnik), komendant Franciszek Rudnik.

ZWIĄZEK STRZELECKI w Bogucicach, organizacja paramilitarna, zał. w VII 1926 w lokalu Machalicy przy ►ul. L. Markiefki; pod jej patronatem pozostawał ►BKS 29 Bogucice. Związek był organizatorem m.in. mistrzostw Bogucic w tenisie stołowym (1939); prowadził działalność sceniczną – wystawił na scenie w lokalu ►Kozy m.in. sztuki: Sieroce wiano i Pan Majsterek (reżyser: Pokładnik). Członkowie brali udział w odbudowie ►pomnika powstańców. Aktywną działalność prowadziło koło w ►Szkole Powszechnej nr XIV im. Królowej Jadwigi. Funkcje prezesa pełnił m.in. Sylwester Wilkus; działaczami byli: Falkus, Faber, Lipa, Gebel, Klimek, Rzepa, Okoń.

ZWIĄZEK SZKOLNY BOGUCICE, struktura organizacyjna; pierwotnie w 1818 obejmowała Bogucice, Katowice, Koszutkę, Załęże, Małą Dąbrówkę, Zawodzie – 36 dzieci z tych wiosek otrzymywało dotacje w naturze; od 1827 secesje poszczególnych miejscowości; w 1901 do Związku Szkolnego wcielono Obwód Folwarczny – tereny administrowane dotąd przez kopalnię „Ferdynand” (zob. ►kopalnia „Katowice”); struktura gminna (Schulverband) przetrwała do 1924.

 


LEKSYKON BOGUCKI

WSTĘP

Leksykon bogucicki ma charakter popularny, będzie zawierać minimum 2000 haseł ujmujących okres od czasów zamierzchłych do współczesności. Granice terytorialne powstającego dzieła wyznaczają granice historyczne Bogucic z ich obszarem dworskim, Zawodziem, Koszutką, Kuźnicą Bogucką, Burowcem i włączoną już po I wojnie światowej do Dzielnicy II kolonią Agnes-Amanda, różniące się od współczesnych. Uwzględniono także najdalszy zasięg parafii p.w. św. Szczepana Męczennika. Miejscowości, które jej podlegały (Katowice, Kuźnica Bogucka, Dąbrówka Mała, Załęże, Brynów), zostaną opisane w kontekście ich związków z kościołem. Ponadto opisane zostaną struktury administracji terenowej, w obrębie których funkcjonowały miejscowości Bogucice i Zawodzie (jednostki terytorialne takie, jak: księstwo cieszyńskie, księstwo raciborskie, majorat mysłowicki, powiat bytomski i powiat katowicki), a także struktury administracji kościelnej (dekanaty), do których miejscowości należały.

W hasłach poruszono tematy: biograficzne, topograficzne, topograficzno-historyczne, historyczne, gospodarcze, wyznaniowe, kulturalno-oświatowe, omówiono zabytki i pomniki, struktury lecznictwa i kultury fizycznej, parę haseł poświęcono kulturze ludowej.

Notki biograficzne dotyczą wyłącznie osób nieżyjących, pochodzących z Bogucic, Koszutki, Zawodzia, a także tam zamieszkałych bądź działających, rozsławiających je poza ich granicami, o ile o ich działalności zachowały się ślady w źródłach lub dostępnych opracowaniach. Było to jedyne kryterium, jakie zastosowano, stąd w leksykonie znalazły się osoby o różnych opcjach narodowych i różnych orientacjach politycznych (m.in. działacze lewicowi, przedstawiciele duchowieństwa, osoby konsekrowane, właściciele Bogucic – przedstawiciele rodów Salomonów, Mieroszewskich, Tiele-Wincklerów, działacze samorządowi, powstańcy śląscy, sportowcy, nauczyciele, przedstawiciele świata kultury, dyrektorzy zakładów pracy, osoby zasłużone dla nauki polskiej).

Ważną część leksykonu stanowią hasła topograficzne – zarówno z topografii urzędowej (dotyczą  większości ulic Bogucic, Koszutki i Zawodzia), nazw osiedli i kolonii, miejsc historycznych, jak i z onomastyki ludowej (np. Tyfus, Drajok, Mrówcza Górka). Pewna grupa haseł dotyczy wydarzeń historycznych, ich wpływu na dzieje Bogucic (np. działalności Armii Radzieckiej w styczniu 1945, II wojny światowej, struktur ruchu oporu podczas okupacji, I wojny światowej, powstań śląskich, plebiscytu górnośląskiego, wojny trzydziestoletniej, wojen saskich, wielkiego kryzysu gospodarczego).

Duża grupa haseł dotyczy jednostek gospodarczych. W tej grupie znajdują się wszystkie kopalnie z  szybami i polami górniczymi, huty, kuźnica i inne jednostki gospodarcze różnych branż. Pewna grupa haseł odnosi się do rzemiosła, usług i handlu – obejmuje opracowania dotyczące nazw branżowych (np. fryzjerstwo, kowalstwo, piekarstwo), rzemieślników wykonujących wybrane zawody (np. budowlańcy, piekarze, stolarze), a także niektórych hurtowni, sklepów i mających długoletnie tradycje restauracji. Nie pominięto również haseł związanych z rolnictwem (np.  hodowla bydła, drobiu, koni, trzody oraz uprawa roślin użytkowych, ziemniaków i żyta).

Starając się uwzględnić wszystkie aspekty dziejów Bogucic, Koszutki i Zawodzia opracowano też hasła związane z życiem parafialnym realizowanym w 3 istniejących kościołach (parafie, związki i stowarzyszenia kościelne, obiekty sakralne), edukacją przedszkolną, szkolną, pozaszkolną i akademicką, lecznictwem (szpitale, ważniejsze przychodnie, apteki), kulturą fizyczną i turystyką (struktury i kluby sportowe).

Przy opracowaniu leksykonu korzystano z archiwaliów Archiwum Państwowego w Katowicach i jego oddziałów w Pszczynie i Gliwicach, Archiwum Miejskiego w Katowicach, Archiwum Kurii Archidiecezjalnej w Katowicach oraz zgromadzonych w Muzeum Historii Katowic, a także informacji zamieszczanych w prasie historycznej i współczesnej, okolicznościowych wydawnictwach jubileuszowych oraz literaturze naukowej i popularnonaukowej.

Antoni Steuer

autor koncepcji opracowania i treści haseł


 


wspolczesne granice bogucic
Współczesne granice Bogucic