Dział Grafiki im. Pawła Stellera

 

Muzeum Historii Katowic posiada w swoich zbiorach największą kolekcję prac Pawła Stellera. W 2000 roku została utworzona Pracownia Grafiki im. Pawła Stellera, która zajmuje się przede wszystkim gromadzeniem, opracowaniem zbiorów, przygotowywaniem ekspozycji oraz konserwacją spuścizny po Pawle Stellerze.

Wszechstronny dorobek artystyczny Paweła Stellera (1895–1974) wybitnego artysty śląskiego urodzonego w Hrmanicach był doceniany, artysta otrzymywał nagrody i wyróżnienia oraz złote medale za grafiki na wystawach w kraju i za granicą. Zdobył uznanie w krajowych i światowych kręgach artystycznych. Jego prace były prezentowane na prestiżowych wystawach m. in. w Paryżu, Padwie, Rzymie, Berlinie, Londynie, Atenach, Filadelfii, Nowym Jorku, Chicago, Ottawie oraz w Polsce. Prasa francuska nazwała go „polskim Dűrerem”, a polska – „śląskim Skoczylasem”.

Paweł Steller żył i pracował w Katowicach w latach 1925–1974. Był wybitnym artystą-grafikiem, uprawiającym wiele dyscyplin twórczych, takich jak: drzeworyt sztorcowy, rysunek, linoryt, litografię, techniki metalowe, malarstwo sztalugowe – pastele, oleje, akwarele. Projektował witraże i polichromie do kościołów w Pielgrzymowicach i Dębowcu. Zajmował się grafiką książkową i ekslibrisem. W latach 1915–1924 opracowywał mapy topograficzne na potrzeby wojska. Próbował także swoich sił jako teoretyk sztuki i poeta.

Osobny rozdział jego pracy twórczej stanowi wieloletnia praca jako pedagoga m.in. w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych oraz w prywatnej wieczorowej szkole rysunku, którą założył w swoim mieszkaniu. Prowadził także kursy dla nauczycieli i pracowników przemysłu graficznego.

Był współorganizatorem, wraz ze Stanisławem Ligoniem, Związku Zawodowego Artystów Plastyków Śląskich w 1929 roku oraz członkiem powstałego dwa lata później w Katowicach Związku Artystyczno-Literackiego na Śląsku.

Pracował wspólnie z Adamem Bunschem nad projektem powstania szkoły artystycznej w Katowicach w 1934 roku.

W 1945 roku został deportowany do Związku Radzieckiego, powrócił z zsyłki po dwudziestu miesiącach.

Angażował się czynnie w pracę społeczną na rzecz miasta i społeczeństwa. Pozostawił po sobie ogromną spuściznę ponad 10 500 prac, w tym 243 drzeworyty, ponad 1000 akwarel, setki rysunków ołówkowych i piórkowych, projekty i ilustracje do książek, kalendarze, druki okolicznościowe.

Pracownia gromadzi także grafikę współczesną, głownie twórców związanych ze środowiskiem śląskim.