EISENACH, pole górnicze o powierzchni 323 031,2 m², rezerwowe, utworzone wyrokiem sądu Apelacyjnego w Raciborzu (15 III 1859); właściciele: ►Agathe Bergwerkschaft Gmbh, od 1896 ►Kattowitzer AG (Kattowitzer AG für Bergbau und Eisenhuttenbetrieb); od 1920 włączone do ►kopalni „Katowice” („Kattowitz”).
R. Borowy: Wczoraj – dziś – jutro... kopalni „Katowice-Kleofas”. Historia węglem pisana. Katowice 1997.
ELEWATOR, Zakłady Urządzeń Technicznych „Elewator”, założone w 1. 1867–1871 przez braci Maurycego i Roberta Ollendorfów. Często zmieniały właścicieli, początkowo również szyldy, pod którymi odbywała się produkcja armatury przemysłowej. Fabryka Kotłów Parowych, jeden z protoplastów dzisiejszego „Elewatora" z siedzibą w Katowicach, ok. 1880 przeszła w ręce sosnowieckiej rodziny Schoenów; w 1889 w spółce Piotr Kania – Karol Kunze, od 1900 z udziałem Feliksa Schustera; w 1918 zakupiona przez Teodora Holza, właściciela Fabryki Maszyn „Elewator" z siedzibą przy ul. Kamiennej w Katowicach, który w 1923 dokonał fuzji zakładów w Katowicach i Zawodziu; odtąd nazwa „Elewator” obejmowała oba zakłady. Dyrekcja mieściła się przy ul. Krakowskiej (ob. ►ul. 1 Maja) 31. W 1926 zatrudniała 179 robotników. Na przełomie 1. 20.–30. XX w. ogłosiła bankructwo (niewypłacalność dłużników); hale produkcyjne zostały przejęte przez magistrat katowicki. Od 1933 właścicielami SA „Elewator” byli Teodor junior i Aleksander Holz. W 1939 procowało w niej 230 osób. W okresie okupacji hitlerowskiej jeden z oddziałów „Elewatora” uruchomiono w hucie „Marta" w Katowicach, przestawiając jego produkcję na potrzeby wojenne. Po wyzwoleniu Katowic zakład został otwarty l II 1945, podlegał Zjednoczeniu Przemysłu Maszynowego w Gliwicach. Od 1947 funkcjonowała przyzakładowa szkoła zawodowa przy ul. Powstańców w Katowicach. W 1. 1954–1957 zakład był połączony z ZUT „Zgoda” w Świętochłowicach. W II 1957 uzyskał pełną samodzielność i nazwę Zakłady Urządzeń Technicznych „Elewator”. W 1970 posiadał stalownię oraz warsztaty: konstrukcyjny, obróbki mechanicznej, remontowy i narzędziownię. Z.U.T „Elewator” produkowały różnorodny asortyment: schody ruchome, urządzenia transportu ciągłego dla przemysłów: chemicznego, cementowego, miedzianego, siarkowego, dla cukrowni oraz elektrowni i elektrociepłowni w kraju i za granicą. Od l I 1993 zakład został sprywatyzowany. Jego prawnym następcą został „Elewator” Spółka z o.o. – Spółka Pracownicza, która na zasadzie leasingu przejęła maszyny, urządzenia, budynki i tereny po zlikwidowanym przedsiębiorstwie. Korzystając z tradycji i kwalifikacji doświadczonej załogi, „Elewator” Spółka z o.o. kontynuował poprzednią produkcję, rozszerzając i unowocześniając asortyment urządzeń przede wszystkim dla energetyki krajowej i zagranicznej. W 1998 nastąpiło przeniesienie własności majątku Skarbu Państwa na rzecz „Elewator” Sp. z o.o., a w 2003 jednostka ta uzyskała Certyfikat ISO 9001. Od 2015 nie istnieje (zburzony).
E. Breitkopf, E. Skorwider, A. Steuer: Zawodzie. Monografia dzielnicy i parafii Opatrzności Bożej w Katowicach. Katowice 2011.
EPITAFIA w ►Bazylice Mniejszej p.w. św. Szczepana w Bogucicach, tablice pamiątkowe, umieszczone w przedsionku i na chórze, poświęcone m.in.: ►ks. Franciszkowi Ścigale, ►ks. Ludwikowi Skowronkowi, ►ks. Alfonsowi Tomaszewskiemu, ►Karolowi Hoppemu oraz Tablica ku czci poległych.
AKAD, zesp. Akta lokalne, sygn. 126.